در گذشته بسیاری از بدنسازان به ارتباط ذهن و عضله در طی انجام تمرینات قدرتی توجه داشتند. استفاده از ارتباط ذهن و عضله به تمرکز بر روی یک عضله در طی انجام ست‌‌های تمرین قدرتی اشاره دارد.
اگرچه این ارتباط، موضوع بسیار جذابی به شمار نمی‌‌رود، تأثیرات تمرکز ما در طی انجام فعالیت‌‌های فیزیکی به یکی از موضوعات محبوب دانشمندان تبدیل‌شده است. این امر منجر شده که بر روی باشگاه‌‌ها به بررسی تمرکز توجهی در طی انجام تمرینات استقامتی توجه شود و نتایج نشان می‌‌دهند که تمرکز بر روی عضله‌ای خاص در طی انجام تمرینات می‌‌تواند به تقویت یا توقف رشد ماهیچه‌‌ها منجر شود.
تمرکز توجهی چیست؟
دو نوع تمرکز توجهی وجود دارد: (1) داخلی و (2) خارجی.
تمرکز خارجی به معنای تفکر در محیط اطراف ازجمله وزنه‌‌ها یا زمین است. تمرکز داخلی به تفکر در مورد بدن ازجمله انقباض ماهیچه‌‌ها یا حرکت مفصل اشاره دارد.
محققان بدین نتیجه رسیده‌‌اند که تمرکز خارجی در طی انجام یک حرکت فیزیکی منجر به افزایش قدرت، عملکرد بهتر در تست‌‌های ورزشی و انجام تکرار بیشتر در تست‌‌های استقامت ماهیچه‌‌ای می‌‌شود. به نظر می‌‌رسد این تأثیرات ناشی از افزایش بازده حرکت هستند.
شایان‌ذکر است که استفاده از تمرکز خارجی با افزایش قدرت یادگیری حرکتی در طی دوره تمرین همراه است.
از سوی دیگر، محققان بدین نتیجه رسیده‌‌اند که استفاده از تمرکز داخلی منجر به فعال‌سازی عضلات و همچنین کاهش گشتاور مفاصل می‌‌شود. این نتایج در طی بررسی ارتباط ذهن و عضله در طی تمرینات قدرتی حاصل شدند و افرادی که در این مطالعه موردبررسی قرار گرفتند، سابقه تمرینات قدرتی داشته و از وزنه‌‌های سبک استفاده می‌‌کردند.
استفاده از ارتباط ذهن و عضله برای تمرکز داخلی منجر به افزایش حجم عضلات در طی دوره تمرین می‌‌شود. محققان فعال‌سازی عضلانی آگونیست در طی استفاده از این روش را عامل افزایش حجم ماهیچه قلمداد می‌‌کنند.
تمرکز داخلی چگونه میزان فعال‌سازی عضله را افزایش می‌‌دهد؟
ادامه مطلب در لینک زیر